اعتبار سنجی مقیاس میزان تلاش ذهنی برای ارزیابی بارکار ذهنی در پرستاران

زمینه و هدف: بارکاری میزان ظرفیت موردنیاز اپراتور جهت دستیابی به سطح کارایی و عملکرد موردنیاز در انجام یک وظیفه می باشد. بارکاری سلامت بسیاری از افراد را در معرض خطر قرار داده و بر کیفیت و کمیت ارائه ی خدمات تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه اعتبار سنجی مقیاس میزان تلاش ذهنی برای ارزیابی بارکار ذهنی در پرستاران بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 75 نفر پرستار انجام گرفت. داده ها با استفاده از شاخص nasa-tlx و  مقیاس میزان تلاش ذهنی اندازه گیری شدند. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20, آمار توصیفی، آزمون تی مستقل, آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون داده ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از ارزیابی بارکاری با استفاده از مقیاس میزان تلاش ذهنی و شاخص nasa-tlx در پرستاران نشان داد بارکاری در پرستاران بالا می باشد. بین مقیاس میزان تلاش ذهنی و شاخص nasa-tlx همبستگی قابل توجهی وجود داشت (r=0.72). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر این است که مقیاس میزان تلاش ذهنی یک روش مناسب برای ارزیابی بارکار ذهنی در پرستاران می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان از مقیاس میزان تلاش ذهنی برای ارزیابی بارکار ذهنی در پرستاران استفاده کرد.